Bir finansal kriz, belirli bir finansal ortamda katılımcıların sergilediği davranışlarla ilgili artan bir belirsizlik ile karakterize edilir. Bu değişen davranışlar piyasa oynaklığını etkiler ve mevcut enstrümanlara güvensizlik yaratır. Ani bir etki, serveti ölçmek için kullanılan araçların farklı önem seviyeleri kazanmasıdır.
Böyle zamanlarda, koruma ve hayatta kalma ihtiyacı daha şiddetli hale gelir. Para, bir risk unsuru ile meta alım satımı yapanlar için ilgi nesnesi haline gelir. Aynı zamanda, krizin kaynağı tam da Altın finansman mekanizmaları olduğu için sistemin hassas noktasıdırlar.
Değer, yaratılabileceğinden çok daha hızlı kaybolur. Maddi olmayan varlıklar ve değişen değerler dünyasında, insanlar maddi varlıklar aramaya başlar. Altın temel standarttır ve diğer değerli metaller ve nesnelerle birlikte giderek daha çekici hale gelir. Bu temelde olur çünkü nadir şeyler pahalıdır.
Altın, Antik Çağ’dan beri ticari bir mübadele aracı olmuştur ve sonuç olarak, altın yatakları bir zenginlik ölçüsü olmuştur. Unutmayalım ki, modern hazine terimi, ayrılmaz bir biçimde altına bağlı olan hazineden gelmektedir. İnsanlar uzun zamandan beri altın toplamak için fırsatlar arıyor ve bu aynı zamanda dünya tarihindeki savaş ve diğer büyük değişimler için bir sebep oldu.
Banknotların yaygın olarak kullanılmaya başlandığı 19. yüzyıldan sonra bile, değerleri altına çevrilebilirliklerine göre belirlendi. Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra, büyük sanayileşmiş güçler kendilerini ekonomik dengesizliklerden korumak için para politikası stratejilerini izlemeye başladılar.
Bunca zaman sonra altın, külçe altın veya Baird altını aldıktan sonra bir yatırım seçeneği olarak finans piyasasındaki rolünü oynamaya devam ediyor. Altının miktarı kısa bir süre içinde önemli ölçüde değişmediği için, piyasa mekanizmaları altın fiyatının sürekli artmasına neden olur. Altının avantajlarından biri de gayrimenkul veya hisse senedi gibi büyük fiyat değişimlerine uğramamasıdır.
